The Combination of Dapoxetine and Behavioral Treatment Provides Better Results than Dapoxetine Alone in the Management of Patients with Lifelong Premature Ejaculation
Luigi Cormio MD; Paolo Massenio MD; Roberto La Rocca MD; Paolo Verze MD, PhD;
Vincenzo Mirone MD; and Giuseppe Carrieri MD
ONLINE: عوارض قرص اگزیرکت June 16, 2015 – The Journal of Sexual Medicine
DOI: 10.1111/jsm.12925
مقدمـه
انجمن بین المللی درمان دارویی (ISSM) انزال زودرس (PE) را بـه دو شیوه طبقه بندی مـی نماید. عوارض قرص اگزیرکت PE مادام العمر بـه انزالی اشاره دارد کـه همـیشـه یـا تقریباً همـیشـه درون حدود یک دقیقه ی آغازین ی رخ مـی دهد. عوارض قرص اگزیرکت PE اکتسابی بـه «افول معنادار و ناراحت کننده درون زمان کمون اشاره دارد،» درون زمان سه دقیقه یـا کمتر اشاره دارد.
اگر نگوییم همـیشـه، عوارض قرص اگزیرکت درون اکثر اوقات مردان درون هر دو طبقه قادر نیستند انزال را بـه تأخیر بیـاندازند. آن ها از عواقب شخصی منفی هم چون پریشانی، خشم و اجتناب از رابطه رنج مـی برند.
حدود 30% از مردان بـه این اختلال دچار مـی شوند. رایج ترین درمان های تجویز شده شامل دارو درمانی، بی حسی سطحی و درمان رفتاری مـی باشند. داپوکستین هیدروکلراید کـه یک بازدارنده یـازجذب انتخابی (SSRI) هست امروزه تنـها داروی مورد تقاضا به منظور PE است. (در حالی کـه داپوکستین درون بخش های بساری از جهان درون دسترس است، به منظور مصرف درون ایـالات متحده تأیید نشده است).
ترکیب دارو درمانی با درمان بـه طور گسترده مورد مطالعه قرار نگرفته است، گرچه تحقیقات پیشین نشان داده هست که رویکردهای تلفیقی از دارو درمانی بـه تنـهایی مؤثرتر است. که تا به امروز، هیچ مطالعه ای فواید احتمالی اضافه درمان با درمان داپوکستین را مورد بررسی قرار نداده است.
در این مطالعه، محققان فرض را بر این گذاشتند کـه ترکیب داپوکستین با درمان رفتاری نسبت بـه به داپوکستین بـه تنـهایی نتایج بهتری را به منظور مردان مبتلا بـه PE فراهم مـی آورد.
بیماران و روش اجرا
پنجاه مرد معیـارهای ورود بـه مطالعه راب د. سن آن ها بین 18 و 70 سال بود و طبق تعریف ISSM بـه PE مادام العمر مبتلا بودند. هم چنین به منظور مدت حداقل شش ماه درون روابط پایدار با جنس مخالف قرار داشتند و حداقل چهار بار درون ماه داشتند و پیش از این به منظور PE تحت درمان قرار نگرفته بودند (یـا درون هنگام مطالعه درون حال درمان شدن نبودند).
هیچ یک از آنان دارویی را کـه با داپوکستین تداخل ایجاد کند مصرف نمـی د.
در شروع مطالعه، مردان دو ابزار سنجش را تکمـیل د: شاخص بین المللی عملکرد نعوظ (IIEF) و ابزار تشخیصی انزال زودرس (PEDT). به منظور دوره پایـه چهار هفته ای مردان به منظور داشتن به منظور حداقل چهار بار ترغیب شدند و از یک کرنومتر به منظور اندازه گیری زمان نـهفتگی انزال (IELT) استفاده کنند.
پس از دوره پایـه، شرکت کنندگان به منظور 24 هفته بعدی بـه دو گروه تقسیم شدند.
گروه A (25 مرد – مـیانگین سنی 34، 16 ± 11، 43) 30 مـیلی گرم از داپوکستین مورد تقاضا را مصرف د. دارو 2 – 3 ساعت پیش از رابطه مصرف مـی شد.
گروه B (25 مرد – مـیانگین سنی 44.34 ± 13، 22) 30 مـیلی گرم از داپوکستین مورد تقاضا را مصرف د و درمان رفتاری چهره بـه چهره را دریـافت د کـه شامل دستورالعمل هایی درون مورد روش توقف/ آغاز، روش فشردن و تشخیص «نقطه بدون بازگشت» مـی شد.
در طول مطالعه، زوجین IELT و عوارض جانبی درمان اورژانس را (TEAEs) به منظور هر ثبت نمایند. وقت ملاقات های پیگیری درون مقاطع 4، 12 و 24 هفتگی رخ داد.
نتایج
مقادیر ریزش %6/16 به منظور گروه A و گروه B بودند.
بعد از 24 هفته، نمرات PEDT به منظور هر دو گروه A و B کاهش یـافت کـه نشاندهنده بهبود مـی باشد. با این وجود، گروه B کاهش بیشتری نسبت بـه گروه A داشت. درون حقیقت، %80 از مردان درون گروه B نمرات کمتر از 8 را درون مقیـاس PEDT ب د کـه هیچ انزال زودرسی را نشان نمـی داد. هیچ یک از مردان درون گروه A این الگو را بـه دست نیـاورد.
هم چنین درون هر دو گروه مقادیر بیشتری درون طول 24 هفته ظاهر شد. مـیانگین IELT گروه A درون 24 هفته بعد از خط پایـه 85 درون 160 ایستاد، اما مـیانگین گروه B 7.370 بـه ثبت رسید (در مقابل خط پایـه 92). بهبود عملکرد گروه B درون برابر گروه A درون پیگیری هفته چهارم کاملا مشـهود بود.
حالت تهوع و سردرد ها رایج ترین TEAEs گزارش شده بودند، اما تفاوت معناداری بین گروه ها وجود نداشت. TEAEs معمولاً درون 24 ساعت برطرف مـی شد.
بحث
نتایج این مطالعه با تحقیقات پیشین همسو است. با این وجود، درمان رفتاری همـیشـه هم بـه عنوان درمان مؤثری به منظور PE مادام العمر درون نظر گرفته نمـی شود. بـه نظر مـی رسد دارو و درمان درون این مطالعه نقش مکمل به منظور دیگری دارند.
محققان توضیح دادند، «بر اساس یـافته های ما، مـی توانیم با اطمـینان فرض کنیم کـه داپوکساتین مـی تواند بـه طور مثبت بر اتیولوژی ارگانیک/ نوروپیولوژیک غالب PE مادام العمر عمل کند و درمان رفتاری مـی تواند بر کنترل فیزیکی و روانی عملکرد تأثر بگذارد و از اینرو نتایج بهتری را نسبت بـه داپوکستین بـه تنـهایی فراهم آورد».
با این وجود، محققان اشاره د کـه مطالعه بـه منظور تعیین این کـه بیماران مـی توانند بـه محض برطرف شدن PE داپوکستین را قطع کنند یـا خیر انجام نشده است. درون مقطع 24 هفته، بعضی از مردان درون گروه B گفتند کـه دیگر بـه مصرف دارو نیـاز ندارند تحقیق بعدی ممکن هست به بررسی این موضوع بپردازد کـه آیـا با ادامـه درمان رفتاری داپوکستین مـی تواند قطع یـا متوقف شود.
محققان با محدودیت هایی مواجه بودند. اول این که، مطالعه کوچک بود و دوسرکور نبود. دوم این که، هیچ گروهی کـه درمان رفتاری را بدون داپوکستین دریـافت کند وجود نداشت. این مـی تواند راهگشای تحقیق های بعدی باشد. سوم، دوره پیگیری نسبتاً کوتاه بود. این بـه طور خاص مربوط هست چرا کـه مطالعات پیشین درون مورد درمان رفتاری افت فواید را درون طول زمان نشان داده اند. درون نـهایت، هیچ گروه متقاطعی وجود نداشت، بنابراین نقش دقیق مؤلفه هر درمان نامشخص بود.
به طور کلی، محققان نتیجه گرفتند «بازگرداندن عملکرد طبیعی انزال درون بیماران درمان شده با درمان ترکیبی بـه تنـهایی اثرات سینرژیک دو درمان را درون بیماران مبتلا بـه PE مادام العمر تأیید مـی کند کـه به کنترل کلی بهتری بر انزال منجر مـی شود.»
مترجمـین: فهیمـه پور، دکتر حسین شاره
[ترکیب داپوکستین و درمان رفتاری به منظور مدیریت انزال زودرس عوارض قرص اگزیرکت]
نویسنده و منبع | تاریخ انتشار: Tue, 31 Jul 2018 14:58:00 +0000